Σεβινιέ, Μαρί ντε Ραμπυτέν - Σαντάλ μαρκησία

(Sevigne). Γαλλίδα συγγραφέας (Παρίσι 1626 - Γκρινιάν, Ντρομ 1696), γνωστή ως Μαντάμ ντε Σεβινιέ. Από οικογένεια ευγενών της Βουργουνδίας, έχασε τους γονείς της στα πρώτα παιδικά χρόνια. Σε ηλικία 18 ετών παντρεύτηκε έναν ευγενή από τη Βρετάνη, τον Ερρίκο ντε Σεβινιέ και, ύστερα από επτά χρόνια μη αρμονικής συζυγικής ζωής, έμεινε χήρα με δυο παιδιά· η γοητεία και η εξυπνάδα της την έκαναν μια από τις επιφανέστερες γυναίκες της παρισινής κοινωνίας (υπήρξε φίλη του Ρετς, της Μαντάμ ντε Λα Φαγιέτ, του Λα Ροσφουκώ). Τα τελευταία χρόνια της τα έζησε απομονωμένη, αφοσιωμένη με θέρμη στην κόρη της, τη Μαντάμ ντε Γκρινιάν. Κατά τη συνήθεια που είχε επικρατήσει στους κύκλους της «πρεσιοζιτέ», να καλλιεργούν την αλληλογραφία σχεδόν σαν ένα λογοτεχνικό είδος εκμυστηρεύσεων (κάτι μεταξύ συνομιλίας και δημοσιογραφίας), τα γράμματα της Μαντάμ ντε Σ. σχολιάζονταν, κυκλοφορούσαν και φυλάγονταν από τους παραλήπτες. Μετά το θάνατό της, μερικοί απ’ αυτούς τα δημοσίευσαν το 18o αι. εκδόθηκαν διάφορες συλλογές και από το 1872 έγινε δεκτή η δημοσίευση των αυθεντικών τους κειμένων. Οι Επιστολές της Μαντάμ ντε Σ. προσφέρουν μια ζωντανή μικρογραφία του αιώνα, μέσα από υπαινιγμούς σε πολιτικά, καλλιτεχνικά, κοσμικά γεγονότα, και συγχρόνως τον ακριβή καθρέφτη μιας ευαισθησίας και μιας ολόκληρης ζωής· αποτελούν όμως πάνω απ’ όλα ένα κλασικό παράδειγμα διαύγειας και εκφραστικής αμεσότητας. Η Μαντάμ ντε Σεβινιέ, συγγραφέας του 17ου αι.: πίνακας του Ναντέιγ (Μουσείο Βερσαλλιών).